Holi phagwa weekend

Ik verbaas me me hier  over de lepe straathonden hier, die je vaak gezamenlijk de drukke wegen ziet oversteken; wachten tot het verkeer voorbij is en er dan voor gaan; in de berm lopen; en goddank heb ik er nog nooit een dood langs de weg zien liggen.

Dit weekend heb ik zondag nog gewerkt; om een vrije dag in te halen. zaterdagen zijn lekker relaxed, er zijn geen standaard artsenvisites; en er is dan veel minder te beregelen.

haar grootste hobby is momenteel om zelf in de wandelwagen te klimmen; en als je haar een boek geeft gaat ze daar lekker in zitten lezen. Heerlijk die ontwikkeling van zo'n kleintje..ze probeert e.e.a. na te zeggen, ' ketchup'  blijft moeilijk, mama gaat nu wel erg goed haha.  Bij de Chinees, onze buurtsuper, bedelt ze standaard een reep chocola los, en hier denkt iedereen dat ze een jongetje is omdat ze zo lang en sterk is..

Onze locale groentevrouw is helemaal gek op haar; Sophie moet dan uit de wagen en dan komen haar kinderen erbij om te oh' en en te ah' en terwijl Sophie probeert de hete pepers uit de kisten te graaien; ze rent al rond.

Maandag was Holi Phagwa. Dat is een Hindoestaanse feestdag om de lente te vieren, het nieuwe jaar te vieren, en ook het goede over het kwade. 3 vliegen in 1 klap zeg maar. Men gaat dan met gekleurd poeder het park in om elkaar flink te besmeuren, maar volgens de oude garde is het niet meer zo heftig als dat het vroeger was..  Andre en ik zijn gewoonlijk te laat op straat met feestdagen, dit keer waren we dus te vroeg. Wij naar de Palmentuin en het Onafhankelijksplein, alwaar de happening zou zijn- we vonden wel flink wat Bakra's (blanken  die de grootste lol met het poeder hadden..tsja, daar kwamen we niet voor; het was warm voor Sophie dus ik heb de bus terug gepakt terwijl Andre nog even ging wachten tot het wel drukker zou worden.

De bus is wederom een hele happening; aangezien deze pas rijdt als hij vol is, en er op een feestdag of zondag vrijwel niemand op straat is, kun je rustig een half uur wachten tot hij vertrekt. Sophie vermaakte zich met alle mensen om haar heen, en ik was allang blij dat ze bezig was. Andre heeft later nog wat fotos' gemaakt. ik zal wat posten om een idee te geven.

Achteraf was ons groentevrouwtje teleurgesteld. ze had ons nl tussen neus en lippen gevraagd om langs te komen (ze is Hindoe en dus wordt het thuis met veel eten gevierd :-); maar ja, ik ben Nederlander, dus zonder duidelijke uitnodiging ga ik niet zomaar langs bij mensen, helemaal niet op een feestdag ;-) Maar dat kan hier dus wel. !

Zo ook met andere dingen. Ik had mijn brood en mijn geld vergeten op het werk. Mijn collega gaf me geld om wat te kopen; maar wil er niets van weten om het terug te krijgen. Als een Surinamer je wat geeft, hoef je dat niet terug te geven, want ik kan het missen en jij had het nodig, en ik ben geen geldwolf :-)    Ik begrijp nu waarom er wel eens onvrede bestaat over 'uitgeleend' geld hier..

Een andere Hindoestaanse collega had daags erna hindoestaans eten gemaakt; in bananenblad en al; om het mij te laten proeven. Hardstikke aardig dus, dat daar gewoon aan gedacht wordt. Ik verbaas me geregeld over  de mentaliteit hier, zowel in positieve als negatieve zin. Onderhand ken ik mensen goed hier; en als een groep langsloopt op bijv. de gang beneden hoor je (ex) collega's (studenten) al met  'hoe is het Zuster Bos??' 

Tot zover, ik zal niet alle werkverhalen opschrijven, zal dat in het volgende stuk doen :-)